به گزارش نبض نگار: این بیماری می‌تواند در هر کسی که دیابت نوع 1 یا نوع 2 دارد، ایجاد شود. هر چه مدت زمان بیشتری به دیابت مبتلا باشید و قند خون شما کمتر کنترل شده باشد، احتمال ابتلا به این عارضه چشمی بیشتر است.
علائم
ممکن است در مراحل اولیه رتینوپاتی دیابتی علائمی نداشته باشید. با پیشرفت بیماری، ممکن است موارد زیر ایجاد شود:
- لکه‌ها یا رشته‌های تیره شناور در بینایی (شناورها)
- تاری دید
- نوسان دید
- وجود نواحی تاریک یا خالی در بینایی
- کاهش بینایی
چه زمانی به چشم پزشک مراجعه کنیم؟
مدیریت دقیق دیابت بهترین راه برای جلوگیری از کاهش بینایی است. اگر دیابت دارید، برای معاینه سالانه چشم با گشاد کردن چشم به چشم پزشک خود مراجعه کنید - حتی اگر بینایی شما خوب به نظر می‌رسد.
ابتلا به دیابت در دوران بارداری (دیابت بارداری) یا ابتلا به دیابت قبل از بارداری می‌تواند خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را افزایش دهد. اگر باردار هستید، چشم پزشک شما ممکن است معاینات چشمی بیشتری را در طول دوران بارداری توصیه کند.
اگر بینایی شما به طور ناگهانی تغییر کرد یا تار، لکه‌دار یا مبهم شد، فوراً با چشم پزشک خود تماس بگیرید.
علل
با گذشت زمان، قند زیاد در خون شما می‌تواند منجر به انسداد رگ‌های خونی ریز تغذیه‌کننده شبکیه شود و خون‌رسانی به آن را قطع کند. در نتیجه، چشم تلاش می‌کند رگ‌های خونی جدید رشد کند. اما این رگ‌های خونی جدید به درستی رشد نمی‌کنند و می‌توانند به راحتی نشت کنند.
دو نوع رتینوپاتی دیابتی وجود دارد:
رتینوپاتی دیابتی اولیه. در این شکل رایج‌تر - که رتینوپاتی دیابتی غیرتکثیری (NPDR) نامیده می‌شود - رگ‌های خونی جدید رشد نمی‌کنند (تکثیر نمی‌شوند).
هنگامی که NPDR دارید، دیواره رگ‌های خونی در شبکیه شما ضعیف می‌شوند. برآمدگی‌های کوچکی از دیواره رگ‌های کوچک بیرون می‌زنند و گاهی اوقات مایع و خون به شبکیه نشت می‌کنند. رگ‌های بزرگتر شبکیه نیز می‌توانند شروع به گشاد شدن کنند و قطر نامنظمی پیدا کنند. NPDR می‌تواند با مسدود شدن رگ‌های خونی بیشتر، از خفیف تا شدید پیشرفت کند.
گاهی اوقات آسیب رگ‌های خونی شبکیه منجر به تجمع مایع (ادم) در قسمت مرکزی (ماکولا) شبکیه می‌شود. اگر ادم ماکولا بینایی را کاهش دهد، برای جلوگیری از از دست دادن دائمی بینایی، درمان لازم است.
رتینوپاتی دیابتی پیشرفته. رتینوپاتی دیابتی می‌تواند به نوع شدیدتری که به عنوان رتینوپاتی دیابتی تکثیری شناخته می‌شود، پیشرفت کند. در این نوع، رگ‌های خونی آسیب‌دیده بسته می‌شوند و باعث رشد رگ‌های خونی جدید و غیرطبیعی در شبکیه می‌شوند. این رگ‌های خونی جدید شکننده هستند و می‌توانند به ماده شفاف و ژله‌ای که مرکز چشم شما را پر می‌کند (زجاجیه) نشت کنند.
در نهایت، بافت اسکار ناشی از رشد رگ‌های خونی جدید می‌تواند باعث جدا شدن شبکیه از پشت چشم شما شود. اگر رگ‌های خونی جدید در جریان طبیعی مایع خارج از چشم اختلال ایجاد کنند، فشار در کره چشم ایجاد می‌شود. این تجمع می‌تواند به عصبی که تصاویر را از چشم شما به مغز شما منتقل می‌کند (عصب بینایی) آسیب برساند و منجر به گلوکوم شود.
عوامل خطر
هر کسی که دیابت دارد می‌تواند به رتینوپاتی دیابتی مبتلا شود. خطر ابتلا به این بیماری چشمی می‌تواند در نتیجه موارد زیر افزایش یابد:
- ابتلا به دیابت برای مدت طولانی
- کنترل ضعیف سطح قند خون
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- بارداری
- مصرف دخانیات
- سیاه پوست، اسپانیایی تبار یا بومی آمریکا بودن
عوارض
رتینوپاتی دیابتی شامل رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی در شبکیه است. عوارض می‌توانند منجر به مشکلات جدی بینایی شوند:
خونریزی زجاجیه. رگ‌های خونی جدید ممکن است به داخل ماده شفاف و ژله‌ای که مرکز چشم شما را پر می‌کند، خونریزی کنند. اگر میزان خونریزی کم باشد، ممکن است فقط چند لکه تیره (شناور) ببینید. در موارد شدیدتر، خون می‌تواند حفره زجاجیه را پر کند و بینایی شما را به طور کامل مسدود کند.
خونریزی زجاجیه به خودی خود معمولاً باعث از دست دادن دائمی بینایی نمی‌شود. خون اغلب ظرف چند هفته یا چند ماه از چشم پاک می‌شود. مگر اینکه شبکیه شما آسیب دیده باشد، بینایی شما احتمالاً به وضوح قبلی خود باز خواهد گشت.
جدا شدن شبکیه. رگ‌های خونی غیرطبیعی مرتبط با رتینوپاتی دیابتی، رشد بافت اسکار را تحریک می‌کنند که می‌تواند شبکیه را از پشت چشم جدا کند. این می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های شناور در بینایی، جرقه‌های نور یا از دست دادن شدید بینایی شود.
گلوکوم. رگ‌های خونی جدید می‌توانند در قسمت جلویی چشم شما (عنبیه) رشد کنند و در جریان طبیعی خروج مایعات از چشم اختلال ایجاد کنند و باعث ایجاد فشار در چشم شوند. این فشار می‌تواند به عصبی که تصاویر را از چشم شما به مغز شما منتقل می‌کند (عصب بینایی) آسیب برساند.
نابینایی. رتینوپاتی دیابتی، ادم ماکولا، گلوکوم یا ترکیبی از این شرایط می‌تواند منجر به از دست دادن کامل بینایی شود، به خصوص اگر این شرایط به خوبی مدیریت نشوند.
پیشگیری
شما همیشه نمی‌توانید از رتینوپاتی دیابتی جلوگیری کنید. با این حال، معاینات منظم چشم، کنترل خوب قند خون و فشار خون و مداخله زودهنگام برای مشکلات بینایی می‌تواند به جلوگیری از کاهش شدید بینایی کمک کند.
اگر دیابت دارید، با انجام موارد زیر خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را کاهش دهید:
دیابت خود را مدیریت کنید. تغذیه سالم و فعالیت بدنی را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید. سعی کنید حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی متوسط، مانند پیاده‌روی، هر هفته داشته باشید. داروهای خوراکی دیابت یا انسولین را طبق دستور مصرف کنید.
سطح قند خون خود را کنترل کنید. ممکن است لازم باشد سطح قند خون خود را چندین بار در روز بررسی و ثبت کنید - یا اگر بیمار یا تحت استرس هستید، بیشتر. از پزشک خود بپرسید که چند وقت یکبار نیاز به آزمایش قند خون دارید.
از پزشک خود در مورد آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله بپرسید. آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله یا آزمایش هموگلوبین A1C، میانگین سطح قند خون شما را برای دوره دو تا سه ماهه قبل از آزمایش نشان می‌دهد. برای اکثر افراد مبتلا به دیابت، هدف A1C زیر 7٪ است.
فشار خون و کلسترول خود را تحت کنترل داشته باشید. خوردن غذاهای سالم، ورزش منظم و کاهش وزن اضافی می‌تواند کمک کند. گاهی اوقات دارو نیز مورد نیاز است.
اگر سیگار می‌کشید یا از انواع دیگر دخانیات استفاده می‌کنید، از پزشک خود بخواهید که به شما در ترک آن کمک کند. سیگار کشیدن خطر ابتلا به عوارض مختلف دیابت، از جمله رتینوپاتی دیابتی را افزایش می‌دهد.
به تغییرات بینایی توجه کنید. اگر بینایی شما به طور ناگهانی تغییر کرد یا تار، لکه‌دار یا مبهم شد، فوراً با پزشک چشم خود تماس بگیرید.
به یاد داشته باشید، دیابت لزوماً منجر به از دست دادن بینایی نمی‌شود. ایفای نقش فعال در مدیریت دیابت می‌تواند تا حد زیادی در پیشگیری از عوارض نقش داشته باشد.
منبع:
https://www.mayoclinic.org/
0 دیدگاه