به گزارش نبض نگار: سیستوسل یا همان افتادگی مثانه وضعیتی است که در آن رباط‌ها و عضلات حمایتی اطراف مثانه و دیواره واژن که مثانه را نگه می‌دارند، کشیده یا ضعیف می‌شوند. این امر باعث می‌شود مثانه به داخل واژن فرو برود. این نوعی افتادگی اندام لگن است.
نام‌های دیگر سیستوسل (SIS-tuh-seel) عبارتند از:
- افتادگی مثانه.
- فتق مثانه.
انواع سیستوسل چیست؟
سه درجه سیستوسل وجود دارد:
- درجه 1 (خفیف). مثانه شما فقط کمی به داخل واژن شما فرو می‌رود.
- درجه 2 (متوسط). مثانه شما تا دهانه یا کمی خارج از واژن شما فرو می‌رود.
- درجه 3 (شدید). مثانه شما از دهانه واژن شما بیرون می‌زند.
سیستوسل(افتادگی مثانه) چقدر جدی است؟
سیستوسل خفیف ممکن است فقط باعث ناراحتی شود یا باعث شود که شما به طور تصادفی ادرار کنید (بی اختیاری ادرار). سیستوسل شدید مانع از ادرار کردن شما می‌شود. این می‌تواند باعث عفونت یا آسیب کلیه شود.
سیستوسل (افتادگی مثانه)چقدر شایع است؟
سیستوسل‌ها شایع هستند. کارشناسان پزشکی تخمین می‌زنند که حدود 50٪ از زنان تا حدی سیستوسل دارند.
علائم سیستوسل(افتادگی مثانه) چیست؟
علائم سیستوسل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس یا دیدن چیزی که از دهانه واژن شما بیرون زده است.
- احساس پری، سنگینی یا درد در ناحیه لگن. این احساس ممکن است هنگام ایستادن، بلند کردن اجسام سنگین، سرفه یا با گذشت روز بدتر شود.
- بیشتر از حد معمول به دستشویی رفتن.
- مشکل در تخلیه کامل مثانه هنگام ادرار کردن.
- عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری (UTI).
- مشکل در قرار دادن محصولات قاعدگی، از جمله تامپون و کاپ قاعدگی.
چه چیزی باعث سیستوسل می‌شود؟
کشیدگی یا ضعف رباط‌های لگن باعث سیستوسل می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند به رباط‌ها آسیب برسانند. این عوامل عبارتند از:
زایمان‌های واژینال، که ممکن است عضلات کف لگن شما را تحت فشار قرار دهد.
- سابقه خانوادگی بیولوژیکی سیستوسل(افتادگی مثانه).
- چاقی (داشتن شاخص توده بدنی یا BMI بیشتر از 30).
- هیسترکتومی.
- کاهش تولید استروژن، معمولاً در نتیجه پیری. استروژن هورمونی است که به قوی نگه داشتن عضلات اطراف واژن شما کمک می‌کند. با افزایش سن و ورود به یائسگی، بدن شما استروژن کمتری تولید می‌کند.
سیستوسل (افتادگی مثانه)چه کسانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
سیستوسل می‌تواند هر کسی را که واژن دارد در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، با افزایش سن و ضعیف شدن عضلات کف لگن، احتمال ابتلا به سیستوسل بیشتر می‌شود. موارد زیر نیز می‌توانند خطر ابتلا به سیستوسل را افزایش دهند:
- زایمان طبیعی.
- انجام جراحی روی عضلات کف لگن یا رحم، مانند هیسترکتومی.
- چاقی.
- داشتن سابقه خانوادگی سیستوسل.
عوارض سیستوسل چیست؟
سیستوسل می‌تواند به مجرای ادرار فشار وارد کند و از تخلیه کامل مثانه هنگام ادرار کردن جلوگیری کند (احتباس ادرار). همچنین می‌تواند حالب‌های شما را بچرخاند. حالب‌های شما دو لوله هستند که ادرار را از کلیه‌های شما به مثانه منتقل می‌کنند. تجمع ادرار در کلیه‌های شما می‌تواند باعث آسیب کلیه شود.
تشخیص و آزمایش‌ها
سیستوسل چگونه تشخیص داده می‌شود؟
یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی که در سیستم تولید مثل و ادراری زنان تخصص دارد (متخصص اورولوژی یا متخصص زنان) می‌تواند سیستوسل(افتادگی مثانه) را تشخیص دهد. آنها سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کنند، در مورد علائم شما سؤال می‌پرسند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهند.
متخصص همچنین ممکن است آزمایش‌های زیر را انجام دهد:
- آزمایش اورودینامیک. این آزمایش توانایی مثانه شما را در نگه داشتن و رها کردن ادرار اندازه‌گیری می‌کند.
- سیستوسکوپی. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یک لوله بلند و چراغ‌دار به اندازه مداد با دوربین در انتهای آن (سیستوسکوپ) را از طریق مجرای ادرار شما به مثانه شما منتقل می‌کند. آنها به دنبال ناهنجاری‌ها، انسدادها، تومورها یا سنگ‌ها در دستگاه ادراری شما خواهند بود.
چگونه می‌توانم خودم را از نظر سیستوسل بررسی کنم؟
فقط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند سیستوسل را تشخیص دهد. با این حال، بسیاری ممکن است برآمدگی را که از واژن آنها بیرون می‌آید احساس کنند و بتوانند آن را با دست خود به داخل فشار دهند. اگر علائم سیستوسل دارید، فوراً به یک متخصص مراجعه کنید.
چگونه از شر سیستوسل خلاص می‌شوید؟
بستگی به شدت سیستوسل شما دارد.اگر سیستوسل خفیفی دارید که شما را آزار نمی‌دهد، ممکن است به هیچ درمانی جز اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین یا زور زدن که می‌تواند سیستوسل را بدتر کند، نیاز نداشته باشید.
سایر گزینه‌های درمانی سیستوسل خفیف عبارتند از:
- حفظ وزن سالم برای شما.
- درمان جایگزینی استروژن.
- تمرینات کگل برای تقویت دهانه مجرای ادرار، واژن و رکتوم.
- دستگاه پساری برای کمک به نگه داشتن مثانه در جای خود.
- اگر گزینه‌های فوق مؤثر نباشند، برخی از سیستوسل‌های متوسط یا شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
در طول و بعد از جراحی سیستوسل چه اتفاقی می‌افتد؟
سیستوسل متوسط یا شدید ممکن است نیاز به کولپورافی قدامی داشته باشد. کولپورافی قدامی نوعی جراحی ترمیمی است که در آن جراح مثانه شما را به موقعیت طبیعی خود برمی‌گرداند و عضلات دیواره جلویی که مثانه شما را در جای خود نگه می‌دارند را سفت می‌کند.
جراحی سیستوسل معمولاً یک عمل سرپایی است، به این معنی که می‌توانید در همان روز جراحی به خانه بروید. اکثر افراد طی چند ماه بهبودی کامل دارند.
اگر دیگر هرگز قصد رابطه جنسی ندارید، گزینه‌های جراحی وجود دارد که واژن را می‌دوزند و آن را کوتاه می‌کنند تا دیگر هیچ برآمدگی وجود نداشته باشد.
اگر بیش از مثانه شما در حال افتادگی باشد - مانند رحم، بالای واژن (پزشکان آن را راس واژن پس از هیسترکتومی می‌نامند) یا رکتوم - پزشک شما ممکن است در مورد انواع دیگر جراحی با شما صحبت کند.
چه مدت بعد از درمان احساس بهتری خواهم داشت؟
برای سیستوسل شدید که نیاز به جراحی دارد، باید خیلی زود بعد از جراحی احساس بهتری داشته باشید. اما بهبودی کامل ممکن است چند هفته طول بکشد.
سیستوسل تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد. سیستوسل بدون درمان می تواند بدتر شود. در بدترین حالت، ممکن است نتوانید ادرار کنید، که می تواند باعث عفونت یا آسیب به کلیه های شما شود.
پیشگیری
آیا می توان از سیستوسل جلوگیری کرد؟
بستگی دارد. شما می‌توانید عوامل خطر سیستوسل خاصی را کنترل کنید، از جمله:
- حفظ وزن سالم برای شما. با یک ارائه دهنده خدمات درمانی در مورد اینکه وزن سالم برای شما به چه معناست صحبت کنید.
- اجتناب از یبوست. می‌توانید با خوردن یک رژیم غذایی پر فیبر، نوشیدن مقدار زیادی آب در روز و ورزش منظم به جلوگیری از یبوست کمک کنید.
- محافظت از عضلات کف لگن در حین فعالیت بدنی سنگین. سعی نکنید اجسام سنگین را خودتان بلند کنید. اگر به تنهایی جسم سنگینی را بلند می‌کنید یا ورزش می‌کنید، از فرم مناسب استفاده کنید: باسن و زانوهای خود را برای چمباتمه زدن خم کنید و کمر خود را صاف نگه دارید. هنگام بلند کردن اجسام، تنه خود را نچرخانید.
با این حال، نمی‌توانید سایر عوامل خطر مانند سابقه خانوادگی یا سن خود را تغییر دهید.
اگر سیستوسل دارم از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟
اگر سیستوسل دارید، باید از بلند کردن اجسام سنگین یا هر فعالیتی که به عضلات کف لگن شما فشار می‌آورد، خودداری کنید.
همچنین ایده خوبی است که از سرفه مزمن جلوگیری یا آن را درمان کنید. از سیگار کشیدن خودداری کنید یا آن را ترک کنید و برای بیماری‌هایی که باعث سرفه مزمن می‌شوند، مانند برونشیت، درمان دریافت کنید. سرفه طولانی مدت می‌تواند فشار زیادی به قفسه سینه و شکم شما وارد کند که باعث کشیدگی عضلات کف لگن شما می‌شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر علائم سیستوسل را دارید، به خصوص اگر بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارند، به پزشک مراجعه کنید.
چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟
اگر علائم سیستوسل را دارید و نمی‌توانید ادرار کنید، به اورژانس مراجعه کنید.
چه سوالاتی باید از پزشک بپرسم؟
- از کجا می‌دانید که سیستوسل دارم؟
- اگر سیستوسل نداشته باشم، چه بیماری دیگری دارم؟
- چه درمانی توصیه می‌کنید؟
- آیا می‌توانم سیستوسل را بدون جراحی مدیریت کنم؟
- آیا ممکن است بعد از درمان دوباره سیستوسل بگیرم؟
- از چه فعالیت‌ها یا حرکاتی باید اجتناب کنم؟
- آیا در صورت داشتن سیستوسل، هنوز می‌توانم رابطه جنسی داشته باشم؟
- آیا باید به متخصص زنان یا متخصص اورولوژی مراجعه کنم؟
تفاوت بین افتادگی مثانه و سیستوسل چیست؟
افتادگی مثانه و سیستوسل یک بیماری هستند. افتادگی مثانه نام دیگری برای سیستوسل است.
منبع:
https://my.clevelandclinic.org/
0 دیدگاه