عفونت دستگاه ادراری در کودکان | سؤالات متداول

به گزارش نبض نگار: این بیماری نوعی عفونت در دستگاه ادراری کودکان است. دستگاه ادراری شامل کلیه‌ ها، میزنای ها (کلیه را به مثانه متصل می ‌کنند) و میزراه (ادرار از طریق آن از بدن خارج می ‌شود)، می باشد. باکتری ها (میکروب ها) از نواحی اطراف مقعد و اندام های تناسلی و یا از طریق خون (که کمتر شایع است) وارد دستگاه ادراری می شوند. از آنجایی که ممکن است عفونت دستگاه ادراری در کودکان مشخص نباشد (به خصوص در سنی که کودک نمی تواند علائم خود را بیان کند)، گاهی اوقات مورد توجه قرار نمی گیرد. برای جلوگیری از گسترش عفونت در بدن و آسیب به کلیه ها، این بیماری نیاز به درمان فوری دارد.

چه چیزی باعث عفونت ادراری در کودک می‌شود؟
ادرار طبیعی حاوی آب، نمک و مواد زائد است. عاری از میکروب‌هایی مانند باکتری، ویروس و قارچ است. عفونت زمانی اتفاق می‌افتد که میکروب‌ها وارد مجرای ادرار می‌شوند، به مثانه، حالب‌ها و کلیه‌ها می‌روند و شروع به رشد می‌کنند. اکثر عفونت‌ها توسط باکتری‌های دستگاه گوارش ایجاد می‌شوند. شایع‌ترین آنها باکتری E. coli (اشریشیا کلی) است. این باکتری‌ها معمولاً در روده بزرگ زندگی می‌کنند.

کدام کودکان در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند؟
عفونت ادراری در نوزادان و کودکان خردسال شایع است. عفونت ادراری در دختران بسیار شایع‌تر است. این به این دلیل است که آنها مجرای ادرار کوتاه‌تری دارند. عفونت ادراری در پسران در هر سنی بعید است. اما اگر بخشی از دستگاه ادراری مسدود شده باشد، می‌تواند در پسران رخ دهد. پسران ختنه نشده بیشتر از پسران ختنه شده در معرض خطر عفونت ادراری هستند. کودکی که انسداد جزئی یا کامل در دستگاه ادراری دارد، بیشتر احتمال دارد به عفونت ادراری مبتلا شود.
حمام کف ممکن است مجرای ادرار را تحریک کند و به باکتری‌ها اجازه دهد در آنجا رشد کنند. پاک کردن نادرست خطر را افزایش می‌دهد. (کودک باید از جلو به عقب خود را پاک کند.) این کار پس از اجابت مزاج حتی خطرناک‌تر است. به تأخیر انداختن رفتن به دستشویی و یبوست نیز با عفونت ادراری مرتبط هستند.

علائم عفونت ادراری در کودک چیست؟
علائم می‌تواند برای هر کودک کمی متفاوت باشد.
علائم در نوزادان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• ادرار بدبو
• تحریک‌پذیری
• گریه
• بی‌قراری
• استفراغ
• شیر خوردن ضعیف
• اسهال

علائم در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• نیاز ناگهانی به ادرار کردن
• نیاز مکرر به ادرار کردن
• از دست دادن کنترل ادرار (بی‌اختیاری)
• درد هنگام ادرار کردن
• مشکل در ادرار کردن
• درد بالای استخوان شرمگاهی
• خون در ادرار
• ادرار بدبو
• حالت تهوع و استفراغ
• تب
• لرز
• درد در پشت یا پهلو زیر دنده‌ها
• خستگی

عفونت ادراری در کودک چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک در مورد علائم و سابقه سلامت فرزند شما سوال خواهد کرد. پزشک از فرزند شما معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. همچنین ممکن است آزمایش‌هایی مانند موارد زیر برای فرزند شما انجام شود:

آزمایش ادرار (آنالیز ادرار). ادرار فرزند شما برای بررسی گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید، باکتری‌ها، پروتئین و علائم عفونت به آزمایشگاه ارسال می‌شود. ادرار همچنین برای کشت و حساسیت به آنتی‌بیوتیک ارسال می‌شود. این کار برای تشخیص نوع باکتری عامل عفونت و بهترین دارو برای درمان عفونت انجام می‌شود.
سونوگرافی کلیه. این یک آزمایش تصویربرداری بدون درد است. از امواج صوتی و رایانه برای تهیه تصاویری از رگ‌های خونی، بافت‌ها و اندام‌ها استفاده می‌کند. این آزمایش می‌تواند اندام‌های داخلی را در حین عملکرد نشان دهد و جریان خون را از طریق رگ‌ها ارزیابی کند. پسری که عفونت ادراری دارد یا دختری که کمتر از 5 یا 6 سال سن دارد ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشد.
سیستویورتروگرام در حال ادرار. این نوعی عکس‌برداری با اشعه ایکس از دستگاه ادراری است. یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر (کاتتر) در لوله‌ای قرار داده می‌شود که ادرار را از مثانه به خارج از بدن (مجرای ادرار) تخلیه می‌کند. مثانه با یک رنگ مایع پر می‌شود. تصاویر اشعه ایکس هنگام پر و خالی شدن مثانه گرفته می‌شوند. این تصاویر نشان می‌دهند که آیا جریان معکوس ادرار به حالب‌ها و کلیه‌ها وجود دارد یا خیر.
اسکن پزشکی هسته‌ای. این اسکن می‌تواند به تشخیص وجود جای زخم یا عفونت شدیدتر کمک کند. مقدار کمی ردیاب رادیواکتیو از طریق IV تزریق می‌شود. سپس از کلیه‌ها عکس گرفته می‌شود. این کار نشان می‌دهد که کلیه‌ها چقدر خوب کار می‌کنند.

عفونت ادراری در کودک چگونه درمان می‌شود؟
درمان به علائم، سن و سلامت عمومی کودک شما بستگی دارد. همچنین به میزان وخامت بیماری نیز بستگی دارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک
• استفاده از پد گرمکن یا داروها برای کاهش درد
• نوشیدن آب فراوان

ممکن است پزشک کودک شما بخواهد چند روز پس از شروع درمان، دوباره او را ویزیت کند تا ببیند درمان چگونه عمل می‌کند.

چگونه می‌توانم به پیشگیری از عفونت ادراری در کودکم کمک کنم؟
اگر موارد زیر را رعایت کنید، می‌توانید به پیشگیری از عفونت ادراری در کودک خود کمک کنید:
از کودک خود بخواهید مایعات فراوان بنوشد
به کودک خود بگویید هنگام ادرار کردن مثانه خود را کاملاً خالی کند
به دختران آموزش دهید که پس از رفتن به دستشویی، خود را از جلو به عقب خشک کنند
مطمئن شوید که کودک شما یبوست ندارد

چه زمانی باید با پزشک کودکم تماس بگیرم؟
اگر فرزند شما موارد زیر را دارد، با پزشک تماس بگیرید:
علائمی که بهبود نمی‌یابند یا بدتر می‌شوند
علائم جدید

نکات کلیدی در مورد عفونت ادراری در کودکان
عفونت دستگاه ادراری (UTI) التهاب بخشی از سیستمی است که ادرار را از بدن خارج می‌کند.
بیشتر عفونت‌ها توسط باکتری‌های دستگاه گوارش ایجاد می‌شوند. شایع‌ترین آنها باکتری E. coli است. این باکتری‌ها معمولاً در روده بزرگ زندگی می‌کنند.
عفونت ادراری در کودکان زیر 5 سال شایع نیست. عفونت ادراری در دختران بسیار شایع‌تر است زیرا مجرای ادرار آنها کوتاه‌تر است.
عفونت ادراری در پسران در هر سنی بعید است، مگر اینکه بخشی از دستگاه ادراری مسدود شده باشد. پسران ختنه نشده بیشتر از پسران ختنه شده در معرض خطر عفونت ادراری هستند.
علائم بر اساس سن متفاوت است. آنها می‌توانند شامل تب، نیاز مکرر به ادرار کردن، درد و گریه باشند.

مراحل بعدی
نکاتی برای کمک به شما در بهره‌مندی هرچه بیشتر از ملاقات با پزشک فرزندتان:
دلیل ملاقات و آنچه را که می‌خواهید اتفاق بیفتد، بدانید.
قبل از ملاقات، سوالاتی را که می‌خواهید پاسخ داده شوند، یادداشت کنید.
در ملاقات، نام تشخیص جدید و هرگونه دارو، درمان یا آزمایش جدید را بنویسید. همچنین هرگونه دستورالعمل جدیدی را که پزشک برای فرزندتان به شما می‌دهد، یادداشت کنید.
بدانید که چرا یک دارو یا درمان جدید تجویز شده است و چگونه به فرزندتان کمک خواهد کرد. همچنین عوارض جانبی آن را بدانید.
بپرسید که آیا می‌توان بیماری فرزندتان را به روش‌های دیگری درمان کرد.
بدانید که چرا یک آزمایش یا روش توصیه می‌شود و نتایج آن چه معنایی می‌تواند داشته باشد.
بدانید که اگر فرزندتان دارو را مصرف نکند یا آزمایش یا روش را انجام ندهد، چه انتظاری باید داشته باشید.
اگر فرزندتان قرار ملاقات بعدی دارد، تاریخ، زمان و هدف آن ملاقات را یادداشت کنید.
بدانید که چگونه می‌توانید پس از ساعات اداری و در آخر هفته‌ها و تعطیلات با پزشک فرزندتان تماس بگیرید. این مهم است اگر فرزندتان بیمار شود و شما سوالی داشته باشید یا به مشاوره نیاز داشته باشید.

منبع: 
https://drjabbari.com/
https://www.hopkinsmedicine.org/

عفونت دستگاه ادراری در کودکان | سؤالات متداول